Met superlatieven moet je voorzichtig zijn. Maar als drummer John Engels op 4 februari 2024 het podium van de Kultuurwerkplaats op komt, trekken we er toch eentje uit de kast: hier speelt een jazzlegende. En dat hebben we gemerkt.

“Zullen we een swingertje doen”, zegt Engels halverwege de eerste set. Het concert was mooi ingezet door trompettist Jan van Duikeren en bassist Tobias Nijboer met een paar fraaie ballads, maar Engels voelt als geen ander dat de set wel wat energie kan gebruiken.

En die komt er. Hij wordt dit jaar 89, maar aan de souplesse waarmee hij speelt is die leeftijd niet af te lezen. Of juist wel: Een leven in dienst van de muziek, maakt dat Engels op pure intuïtie weet wat elk nummer nodig heeft.

Soms betekent dat dat hij de ruimte pakt, maar net zo genereus geeft hij bassist Tobias Nijboer in de standard But Not For Me alle ruimte en dat geldt net zo goed voor trompettist Jan van Duikeren in Polka Dots and Moonbeams. Hoe mooi is het om dit nummer gedrumd te horen door iemand die nog gespeeld heeft met Chet Baker, die datzelfde nummer onsterfelijk maakte met zijn interpretatie ervan?